- daṡa-daṡin
- दशदशिन्
Indonesian dictionary. 2014.
daṡa-daṡin
Look at other dictionaries:
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kilkə — I (Ağcabədi, Ağdam, Cəbrayıl, Göyçay, Kürdəmir, Ucar, Şuşa, Zəngilan) 1. yun daranarkən yerə tökülən və darağın dişləri dibinə yığılan hissə, keyfiyyətsiz hissəsi (Ağcabədi). – Kilkə döşəx’cəyə qoyulur 2. daranmamış yun (Göyçay). – Yorğanın… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hərləmə — 1. «Hərləmək»dən f. is. 2. zərf Dairəvi, dövrəvi, dövrə vuraraq. Hərləmə durub tamaşa etmək. – <Dəmirov və Mürşüdoğlu> hərləmə oturub, kababın başına toplaşdılar. S. R.. // sif. Çevrə şəklində olan; dairəvi, girdə. Hərləmə taxta. – Qoca… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
